Hoe trends in de luchtvaartindustrie de prijzen van reserveonderdelen beïnvloeden

Waarom de prijzen van reserveonderdelen de pan uit rijzen

Volgens Aircraft Value News, blijft de inflatie over de gehele luchtvaartcomponenten onverminderd doorgaan, zelfs nu de inflatiecijfers voor consumenten in andere industrieën zijn gestabiliseerd. De prijzen zijn over de hele linie gestegen: van bevestigingsmaterialen en afdichtingen tot halfgeleiders en gietstukken, waarbij veel onderdelen sneller stijgen dan de algemene inflatiebenchmarks ().

Dit is het resultaat van meerdere kruisende trends, waaronder hogere materiaalkosten, toegenomen vraag na COVID, veranderingen in handelsbeleid, vertragingen bij OEM's, verouderende vloten en de adoptie van nieuwe technologieën.

Al deze factoren eisen hun economische tol, waardoor luchtvaartbedrijven hun manier van inkopen, voorraden aanleggen en voorspellen van onderdelen moeten heroverwegen. Dit artikel analyseert de meest kritieke krachten achter de stijgende prijzen van reserveonderdelen en waar het hierna naartoe gaat.

De luchtvaartindustrie staat op een kruispunt

De toeleveringsketen is niet hersteld—het is herschreven

Airlines may be flying again, but the supply chain that supports them still isn’t back to pre-pandemic norms. COVID-era shutdowns, geopolitical instability, and raw material shortages have forced the aviation sector to rewrite longstanding assumptions about part sourcing and availability. Manufacturing delays persist, with lead times for critical parts stretching months beyond historical norms ().

Hoewel er zeker sprake is van een achterstand in de industrie, ligt de echte oorzaak bij grote structurele veranderingen. Zowel OEM's als leveranciers van de eerste lijn kampen nog steeds met capaciteitsbeperkingen en arbeidstekorten, wat leidt tot aanhoudende wrijving in de productie.

Stroomafwaarts leidt dat tot kleinere voorraden, hogere opslagkosten en spoedbestellingen die eerder regel dan uitzondering worden.

De vraag is terug, maar het aanbod moet nog inhalen

De wereldwijde vraag naar reizen is in veel regio's ruim boven het niveau van 2019 gestegen, maar de levering van vliegtuigen heeft die groei niet bijgehouden. Airbus en Boeing melden beide een orderachterstand die doorloopt tot in de jaren 2030, waardoor luchtvaartmaatschappijen zich genoodzaakt zien de levensduur van verouderende vloten te verlengen.

Deze mismatch betekent dat zelfs kleine onderhoudscycli biedoorlogen over cruciale componenten veroorzaken. Met een verwachte MRO-omvang van 135 miljard dollar tegen 2034, zal de druk op de beschikbaarheid van onderdelen niet snel afnemen (: Wat houdt de toekomst in voor onderhoud in de commerciële luchtvaart?).

Tariffs and trade policies are reshaping MRO part economics

Kosten voor grondstoffen en tarieven zijn onafscheidelijk

Handelsbeleid en tarieven hebben een directe, negatieve invloed op de productie van vliegtuigen en de prijzen van reserveonderdelen.

Recente Amerikaanse tarieven op aluminium, titanium en andere voor de lucht- en ruimtevaart cruciale materialen hebben de inputkosten voor zowel binnenlandse als internationale fabrikanten () opgedreven. Deze kosten worden vervolgens doorberekend aan MRO's, exploitanten en onderdelenverdelers.

CNBC meldt dat de in het begin van 2025 ingevoerde tarieven onmiddellijk hebben geleid tot prijsstijgingen voor essentiële vliegtuigonderdelen, wat invloed heeft op alles van rompstructuren tot eenvoudige mechanische behuizingen ().

Volgens Airways Magazine waarschuwen fabrikanten zoals Boeing al dat verhoogde componentkosten de concurrentiekracht verminderen en de opvoering van de productie kunnen vertragen ().

Hoe Boeing, Airbus en leveranciers kosten absorberen

Grote OEM's hebben geprobeerd om sommige kortetermijnkostenstijgingen op te vangen om orderpijplijnen te beschermen, maar de druk begint door te sijpelen.

Kleinere leveranciers van niveau 2 en 3, waarvan velen werken met krappe marges, kunnen de stijgende kosten niet opvangen. Als gevolg hiervan zien luchtvaartmaatschappijen en leasemaatschappijen de prijzen van onderdelen stijgen, niet alleen tijdens grote controles, maar zelfs voor routinematig onderhoud.

Deloitte meldt dat fabrikanten hun inkoopstrategieën steeds vaker heroverwegen, waarbij ze kijken naar nearshoring of reshoring van operaties om toekomstige tariefblootstelling te verminderen. Reshoring is echter geen snelle oplossing - het is een transformatie die meerdere jaren duurt. Ondertussen blijft de industrie blootgesteld (: Het versterken van de veerkracht van de toeleveringsketen in een nieuw tijdperk van beleid).

Verouderende vloten en verlengd gebruik zorgen voor druk op de aftermarket

Waarom minder pensioneringen leiden tot een hogere vraag naar onderdelen

De huidige achterstand in vliegtuigorders dwingt luchtvaartmaatschappijen om oudere vliegtuigen langer in gebruik te houden dan voorzien, een beslissing die gepaard gaat met onderhoudskosten. Verouderende vloten vereisen vaker controles en vervangingen, maar het vinden van onderdelen voor modellen die niet meer geproduceerd worden, voegt complexiteit en kosten toe.

Volgens McKinsey zal het wereldwijde uitstroompercentage van vliegtuigen historisch laag blijven tot 2026. Dat lijkt misschien goed nieuws voor luchtvaartmaatschappijen, maar het betekent ook een verhoogde druk op de aftermarket. Oudere vliegtuigen hebben vaker vervangende onderdelen nodig en MRO-aanbieders zien een toenemende vraag met langere levertijden en stijgende kosten (: Wat houdt de toekomst in voor onderhoud in de commerciële luchtvaart?).

De druk op gebruikte bruikbare materialen (USM)

Gebruikt bruikbaar materiaal heeft al lang geholpen bij het opvangen van tekorten aan nieuwe onderdelen, vooral voor verouderende vloten. Maar doordat er minder vliegtuigen worden uitgefaseerd, neemt de beschikbaarheid van onderdelen uit demontage af, juist nu de vraag toeneemt. Luchtvaartmaatschappijen en MRO's die geld willen besparen door middel van USM, bevinden zich in een lastig parket door de beperkte voorraad en hogere prijzen voor tweedehands componenten.

Dit tekort heeft geleid tot een prijsstijging op de USM-markten, met name voor veelgevraagde roteerbare onderdelen en onderdelen van oudere systemen ().

De technologie van onderdelen verandert—en zo ook het onderhoud

Composieten, sensoren en slimmere reserveonderdelen

De vliegtuigen van vandaag zijn nieuwer qua leeftijd en slijtage, maar ook qua ontwerp en materiaalconstructie. Composieten, titaniumlegeringen en slimme onderdelen zijn de nieuwe standaard. Deze onderdelen zijn lichter en efficiënter, maar ze zijn ook moeilijker te produceren, moeilijker te repareren en duurder om te vervangen.

According to Aircraft Value News, the widespread adoption of composite materials has driven up training, tooling, and labor costs for maintenance shops. Many MROs need to invest in specialized equipment and certifications just to handle these parts safely and compliantly ().

Tegelijkertijd voegen ingebedde sensoren en digitale tracking complexiteit toe. Deze slimme onderdelen maken voorspellend onderhoud mogelijk, maar introduceren ook nieuwe vereisten voor gegevensanalyse, softwarecompatibiliteit en traceerbaarheid.

Hoe complexer het materiaal, hoe duurder de reparaties

Composietreparaties kunnen niet op dezelfde manier worden uitgevoerd als metaalreparaties. Ze vereisen schone omgevingen, temperatuurbeheersing en gecertificeerde reparatiemethoden die nog steeds in ontwikkeling zijn. Dat betekent langere doorlooptijden en hogere arbeidskosten.

Voor specifiek motoronderhoud hebben vroege slijtageproblemen bij nieuwe generatie motoren zoals de LEAP en GTF geleid tot onverwachte vervangingscycli van onderdelen, wat de beschikbaarheid op de secundaire markt verder onder druk zet.

McKinsey voorspelt dat motoronderhoud de duurste en snelst groeiende categorie zal blijven tot 2034 (: Wat houdt de toekomst in voor onderhoud van commerciële luchtvaart?).

Herfabricage en digitalisering: Kostenbesparing of kortetermijnoplossing?

Hergebruik wint terrein, maar kent zijn grenzen

Een strategie die aan populariteit wint, is remanufacturing, oftewel het herstellen van gebruikte onderdelen tot een nieuwstaat.

Deze aanpak kan kosten verminderen, beschikbaarheid verbeteren en afval verminderen, met name bij motor- en avionica-onderdelen. Volgens McKinsey kunnen gereviseerde onderdelen 40-60% goedkoper zijn dan nieuwe en bieden ze snellere levertijden wanneer dit goed wordt gedaan (: Remanufacturing 101: Onderdelen nieuw leven inblazen, waarde terugwinnen).

Deze aanpak is nuttig, maar het is geen wondermiddel. De beschikbaarheid van bruikbare 'kernen' (de basisdelen voor heropbouw) is onvoorspelbaar. Prijsstrategieën worden gecompliceerd door een enorme hoeveelheid productcodes en inconsistente garantiegegevens. En niet elk onderdeel komt in aanmerking; deze aanpak werkt het beste voor waardevolle items waarbij de levenscycluskosten de inspanning rechtvaardigen.

Digitale toeleveringsketens zijn veelbelovend, maar nog niet overal aanwezig

De toekomst van ligt in digitalisering en AI-gestuurde planning. Platformen die leveranciers, onderhouds-, reparatie- en revisiebedrijven en operators in realtime met elkaar verbinden, kunnen voorraadtekorten voorkomen en overbestelling verminderen—maar de adoptie blijft ongelijkmatig.

Fortune Business Insights merkt op dat hoewel big data en voorspellende analyses worden geïntroduceerd, veel luchtvaartbedrijven nog steeds afhankelijk zijn van verouderde voorraadsystemen en statische spreadsheets (). Totdat digitale adoptie de industriestandaard wordt, zal prijsvolatiliteit een structureel probleem blijven.

Kunnen voorspellende hulpmiddelen daadwerkelijk prijsschommelingen verminderen?

De markt voor luchtvaartonderdelen is volatiel en reactief. Een enkele piek in de vraag of vertraging in de aanvoer van grondstoffen kan de prijzen doen stijgen, waardoor exploitanten en leveranciers beslissingen moeten nemen op basis van onvolledige informatie. Maar wat als u die schommelingen zou kunnen voorspellen voordat ze plaatsvinden?

Dat is de belofte van voorspellende hulpmiddelen, door AI aangedreven vraagmodellering en offerte-intelligentieplatforms die het ERP-ecosysteem van de luchtvaart betreden.

Door het analyseren van historisch koersgedrag, seizoensgebonden luchtvaarttrends, levertijden en macro-economische signalen, kunnen deze intelligente systemen potentiële knelpunten signaleren en onderdelen identificeren die waarschijnlijk in kosten zullen stijgen of vertraging op zullen lopen.

McKinsey merkt op dat voorspellende analyses en vlootdigitalisering terrein winnen, vooral onder MRO's die streven naar optimalisatie van langetermijnplanning en het verminderen van de kosten voor noodinkoop (: Wat houdt de toekomst in voor onderhoud van commerciële luchtvaart?). De adoptie is echter nog ongelijkmatig - vooral bij middelgrote operators die nog steeds afhankelijk zijn van spreadsheets en verouderde systemen.

Tools zoals ePlaneAI hebben als doel die kloof te overbruggen door waarschijnlijk winstgevend zullen zijn, kostenanomalieën te benadrukken voordat offertes worden uitgegeven, en real-time inzichten te genereren uit inkooppatronen. Dit biedt een strategische verdediging tegen prijschaos.

Voorspellende zichtbaarheid kan niet alle marktvolatiliteit elimineren, maar het kan reactietijd omzetten in voorsprong. Voor teams die bedolven zijn onder achterstallige onderdelen of krimpende marges bestrijden, kan die verschuiving het verschil betekenen tussen achterop raken en voorop lopen.

Regionale en regelgevende druk

Regelgeving en certificeringen verhogen de kosten op elk niveau

Elk vliegtuigonderdeel gaat gepaard met een enorme hoeveelheid papierwerk en lastige vereisten, en de regelgeving wordt alleen maar strenger. Naleving van de richtlijnen van de FAA, EASA en andere wereldwijde luchtwaardigheidsinstanties voegt complexiteit en kosten toe aan de productie, certificering en distributie van onderdelen.

Gecertificeerde componenten moeten strenge kwaliteitscontroleprocessen doorstaan, gestandaardiseerde traceerbaarheidscontroles ondergaan en vereisen vaak dubbele goedkeuring in meerdere jurisdicties. Dergelijke nalevingsvereisten zijn ononderhandelbaar en zorgen voor aanzienlijke proceswrijving. Voor leveranciers betekent dat , langzamere vervullingscycli en extra operationele overhead die uiteindelijk in de prijsstelling wordt verwerkt.

Zoals opgemerkt in Aircraft Value News, treft deze regelgevende vertraging kleinere leveranciers bijzonder hard, waardoor hun afhankelijkheid van onderdelen met hogere marges toeneemt om slechts solvent te blijven ().

Noord-Amerika vs. Azië vs. EU: Niet alle prijzen zijn gelijk

Voor beter of slechter, de prijsstelling van onderdelen in de V.S. bestaat niet in een binnenlands vacuüm. Internationale geografie speelt een grote rol. Volgens GlobalAir, heeft Noord-Amerika momenteel het grootste aandeel in de markt voor vliegtuigonderdelen na verkoop—ongeveer 33%—maar de prijsdynamiek verschilt sterk per regio ().

In Azië-Pacific zorgen groeiende MRO-hubs voor een toename van lokale onderdelenproductie, terwijl in Europa strengere emissie- en geluidsnormen de vraag naar verbeterde componenten stimuleren.

Wisselkoersen, invoerrechten en regionale arbeidskosten hebben allemaal invloed op de uiteindelijke prijsstelling van reserveonderdelen. Voor multinationale exploitanten en leasemaatschappijen kunnen deze regionale verschillen grote uitdagingen met zich meebrengen voor de prognoses, vooral bij het beheren van grensoverschrijdende wagenparken.

Voorraadstrategie verschuivingen: Just-in-time versus just-in-case

Al decennia lang vertrouwen luchtvaartmaatschappijen op just-in-time (JIT) voorraadstrategieën om overtollige voorraad te vermijden en kapitaal vrij te houden voor andere prioriteiten.

Maar toen de COVID-19 pandemie de toeleveringsketens verstoorde, werden de risico's van dat model pijnlijk duidelijk. Lange levertijden, onvoorspelbare verzendtijden en tekorten aan grondstoffen lieten veel operators zonder de cruciale onderdelen die ze nodig hadden, precies toen de vraag weer begon aan te trekken.

Die verschuiving veroorzaakte een stille maar krachtige overgang. Meer MRO's en wagenparkbeheerders houden hogere voorraden van kritieke onderdelen aan om zich in te dekken tegen toekomstige vertragingen.

Op het eerste gezicht lijkt dat misschien een slimme manier om de veerkracht te verbeteren. Maar meer voorraad houden betekent hogere opslagkosten, extra verzekering, meer kapitaal dat vastzit, en een groter risico op veroudering van onderdelen als de vraag onverwachts verandert.

Grotere bedrijven hebben mogelijk de kasstroom en opslagruimte om deze verschuiving op te vangen. Kleinere ondernemingen worden echter gedwongen te kiezen tussen te veel betalen voor last-minute aankopen of zichzelf overbelasten door te proberen essentiële producten in grote hoeveelheden in te slaan. Hoe dan ook, de prijsdruk blijft hoog in het hele ecosysteem.

En er is nog een verborgen gevolg: wanneer meer spelers onderdelen hamsteren, wordt de beschikbaarheid op de markt als geheel nog verder aangescherpt. Die dynamiek wakkert nog hogere vraag aan, waardoor de kosten voor iedereen stroomafwaarts oplopen.

Nu er nieuwe normen voor de toeleveringsketen ontstaan, beginnen veel industriële leiders zich af te vragen: Is er een slimmere manier om de behoefte aan voorraad te voorspellen, zonder volledig te vertrouwen op giswerk of hamsteren?

Hoe lease dynamieken evolueren met prijsdruk

Nu de prijzen van reserveonderdelen stijgen, zijn het niet alleen de onderhoudsbudgetten die onder druk staan. Ook de dynamiek van leasing voelt de knijp. Hogere onderhoudskosten veranderen hoe leasemaatschappijen overeenkomsten structureren en hoe operators vlootbeslissingen plannen. Wanneer een enkele componentvervanging in de zescijferige bedragen kan lopen, worden aannames over de totale eigendomskosten opnieuw gekalibreerd.

Volgens McKinsey zijn leaseverlengingen gebruikelijker geworden doordat leveringsvertragingen en achterstanden van vliegtuigen zich uitstrekken tot in het volgende decennium (: Wat houdt de toekomst in voor onderhoud van commerciële luchtvaart?).

Dit betekent dat oudere vliegtuigen langer in dienst zullen blijven, wat leidt tot een grotere vraag naar reserveonderdelen die steeds zeldzamer worden of niet meer geproduceerd. Leasemaatschappijen kunnen op korte termijn profiteren, maar de langetermijnwaarde van activa is moeilijker te voorspellen wanneer de kosten voor onderhoud, reparatie en revisie zo onvoorspelbaar zijn.

Inflatie van onderdelen zet ook druk op de retourvoorwaarden en onderhoudsreserves. Exploitanten heronderhandelen leasevoorwaarden met meer nadruk op wie de stijgende reparatiekosten dekt. En nu motoronderhoud de categorie met de hoogste kosten is in de luchtvaart MRO, dringen sommige huurders aan op modellen met betaling per vlieguur of gemengde contracten die meer flexibiliteit inbouwen.

Voor investeerders in vliegtuigen en vlootplanners is de prijsstelling van reserveonderdelen niet langer nu een kernfactor in de lease strategie en de berekening van de restwaarde.

Veelgestelde vragen (FAQ's) over de prijsstelling van reserveonderdelen

Waarom stijgen de prijzen van reserveonderdelen voor de luchtvaart sneller dan de algemene inflatie?

worden beïnvloed door een mix van sectorspecifieke druk die verder gaat dan normale inflatie, zoals verouderende vloten, minder vliegtuiguitfaseringen en wereldwijde handelsonderbrekingen. 

Onderdelen gemaakt van speciale legeringen of composietmaterialen zijn ook duurder geworden om te vervaardigen en te certificeren, terwijl de vraag naar onderhoudsonderdelen is gestegen door leveringsachterstanden en verlengde levenscycli van vliegtuigen.

Hoe beïnvloeden tarieven de kosten van vliegtuigonderdelen?

Tarieven op aluminium, titanium en andere belangrijke inputs voor de lucht- en ruimtevaart verhogen direct de productiekosten voor OEM's en leveranciers. Deze kosten worden doorberekend in de keten, wat uiteindelijk de MRO's en exploitanten beïnvloedt.

De in april 2025 ingevoerde Amerikaanse tarieven veroorzaakten bijvoorbeeld onmiddellijke kostenstijgingen voor romponderdelen en motorbehuizingen, wat zowel de prijsstelling als de beschikbaarheid beïnvloedde ().

Welke rol speelt voorspellende software bij het beheren van onderdeelkosten?

zoals door AI aangedreven offertemodellering, RFQ-beoordeling en onderdelenprognoses helpen bedrijven prijsschommelingen te anticiperen en te reageren voordat de kosten uit de hand lopen. Deze systemen analyseren patronen in inkoop, levertijden en vraagcycli om inkopers te helpen kostenefficiëntere beslissingen te nemen voor voorraadbeheer en offertes.

Zijn verouderde voorraadsystemen nog steeds levensvatbaar in de huidige markt?

Veel luchtvaartmaatschappijen vertrouwen nog steeds op statische spreadsheets of verouderde ERP-platforms, maar deze hulpmiddelen kunnen vaak niet bijblijven met de moderne volatiliteit. Zonder realtime gegevens en voorspellingen is het moeilijker om overbevoorrading, voorraadtekorten of verkeerd geprijsde offertes te vermijden, vooral wanneer de levertijden langer worden en prijzen van de ene op de andere dag kunnen veranderen.

Hoe beïnvloeden arbeidstekorten de prijzen van reserveonderdelen en de kosten van onderhoud, reparatie en revisie?

De luchtvaartonderhouds- en productiesectoren kampen met aanhoudende tekorten aan arbeidskrachten, vooral voor geschoolde technici en ingenieurs.

Minder beschikbare werknemers betekent langere reparatietijden en onderhoudscycli, vertraagde onderdelenproductie en hogere arbeidskosten—allemaal factoren die bijdragen aan stijgende prijzen op de markt voor reserveonderdelen.

Volgens Aviation Week, blijven personeelstekorten een van de grootste operationele knelpunten voor zowel OEM's als MRO's ().

Wat trends in de luchtvaartindustrie betekenen voor de toekomst van reserveonderdelenprijzen

Reserveonderdelen zijn altijd al duur geweest, maar de kostenstijgingen van vandaag zijn kostbaar en rommelig. Ze zijn verstrikt in systemische verschuivingen binnen de industrie met langere levensduur van vliegtuigen, complexere technologie, strengere wereldwijde regelgeving, herschikking van de toeleveringsketen en nieuwe kostenstructuren gevormd door handelsbeleid en digitaliseringskloven.

Vlootbeheerders, MRO's en leveranciers hebben geen controle over de meeste van deze macro-economische krachten, maar ze kunnen zich wel voorbereiden. Dat begint met het begrijpen welke trends in de luchtvaartindustrie het belangrijkst zijn, welke onderdelen waarschijnlijk beperkt blijven, en hoe digitale voorspellingen en door AI aangedreven hulpmiddelen kunnen helpen om een deel van het risico te verlichten.

Als u meer duidelijkheid en wendbaarheid wilt brengen in uw strategie voor onderdelenplanning, is dit het moment om intelligente, AI-gestuurde automatiseringstools zoals te verkennen. Wij helpen bedrijven om realtime luchtvaarttrends te volgen, offerte responsstrategieën te optimaliseren en te voorspellen waar de prijsdruk vervolgens naartoe gaat.

 en ontdek hoe moderne luchtvaartsoftware u kan helpen sneller te reageren, met minder verrassingen.